adj.

φανότατος, διαυγής lucidissimus, resplendens, impidus. Կարի ճաճանչաւոր. ճաճանչաւէտ. փայլուն յոյժ. լուսացնցուղ. բազմապայծառ.

Լուսափայլեալ զճաճանչեղն լոյսն աստուածպետականին ճառագայթի. (Դիոն. եկեղ.։)

Մինչ յեօթնեակ բերանոյ լուսապատրոյկ ճաճանչեղ. (Նար. մծբ.։)

Ի յերկրէ ի ճաճանչեղ վայրս երկնից վերածէ։ Ի ճաճանչեղ ականց եւ մարգարտաց պսակեալ նոցա գլուխք. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.։)